ز بیابان شدن گلشن و بستان چه عجب؟
ز پریشان شدن گل پی خاران چه عجب؟
خوش می درخشد ماه من در آسمان شام تو
خوش می چکد شهد لبش در پیچ و تاب کام تو
به کی از هجر تو فریاد کنم زار زنم
همچو بلبل ز غمت شکوه بی بار زنم