روزانهها
همه- ساده ،کوتاه ، اما ماندنی تا ریسمان کلماتم از جادوی نگاهت متولد شود لختی بایست و مهمان من باش عزیز
- دفتر شعر یک پزشک محمد پیپل زاده
پیوندها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آبان 1390 1
- مهر 1390 4
- مرداد 1390 3
- تیر 1390 2
- خرداد 1390 10
- اردیبهشت 1390 2
آمار : 15577 بازدید
Powered by Blogsky
زمان ...
زمان چه روی کینه داشت
زمان چه جای مرگ بود
زمان سپید بود اگر
مرکب وجود او
سفیر تیرگی نبود
زمان سپید بود و پاک
اگر میان سینه اش
قلم به دست پادشاه جور
روان و جاودان نبود
زمان چه روی کینه داشت
زمان چه جای مرگ بود
فریبرز مهر
دوشنبه 18 مهر‌ماه سال 1390 ساعت 11:28 ب.ظ
کینه توزی زمانه تمامی ندارد بیاید ما مهربان باشیم
سلام
به نظر حقیر موسیقی این مصرع ایراد دارد
قلم به دست پادشاه جور
جور از نظر وزن زیادی است
من این سروده را با موسیقی خوندم
و اون مصرع را اینطوری خوندم
قلم به دست جور شاه
روان و جاودان نبود
البته با اجازه ی شما
بله من هم به این نظر رسیده بودم
از نظر عروضی صحیح بنا شده اما سکته در آن مشهود است
البته تمام اشعار نیمایی که با این وزن(مفاعلن مفاعلن...) نوشته شده در صورت کثرت هجا ها در ابیات دچار این مشکل شده اند.
وزن خوبی برای کش دار کردن نیست.