آسمان در قرق ابر سیاه
آسمان در قرق ابر سیاه
و زمین غرقه ی خون
و به آغوش فشرده است مرا دست جنون
سیلی مرگ مرا نزدیک است
ابر ها از صفت صاعقه شان
لحظه ای بی تنش مرگ نمی خواهندم
و من از خانه ویرانه خود
به کجا کوچ کنم؟
.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد